اهمیت و کاربردهای صنعت بریکتسازی
امروزه، بریکتسازی به عنوان صنعتی مهم و حیاتی در حوزههای فرآوری مواد معدنی، شیمیایی و فلزی شناخته میشود. با تاریخچهای به قدمت بیش از 250 سال، این صنعت به منظور تبدیل مواد ریزدانه و ناهمگون به موادی با دانهبندی یکنواخت و مناسب برای استفاده مجدد به کار میرود. فلسفه اصلی بریکتسازی، بهینهسازی استفاده از مواد جانبی تولید شده در صنایع گوناگون و تولید محصولات کاربردی است. همچنین، در سالهای اخیر زمینههای جدید و کاربردیتری برای این صنعت به وجود آمده که امکان تولید محصولاتی با بهرهوری بالاتر و ارزش افزوده بیشتر را فراهم کرده است.
استفاده بهینه از مواد جانبی تولیدی در هر صنعت، همواره یکی از چالشهای اصلی در راستای دستیابی به توسعه پایدار و افزایش بهرهوری تولید به شمار میرود. در بسیاری از صنایع، فرآیند تولید منجر به تولید مقادیر قابل توجهی از مواد جانبی میشود که به دلیل دانهبندی ریز، استفاده موثر از آنها ممکن نیست. این مواد، که میتوانند ارزش اقتصادی قابل توجهی داشته باشند، به دلیل محدودیتهای ابعادی نمیتوانند مانند مواد درشتدانه مورد استفاده قرار گیرند. چنین وضعیتی میتواند اثرات منفی بر راندمان تولید و توجیه اقتصادی فعالیتهای سازمانها داشته باشد. در این راستا، تکنولوژی بریکتسازی به کمک آمده تا امکان بهرهبرداری مؤثر از این مواد جانبی را فراهم کند. بدین ترتیب، این مواد جانبی میتوانند ارزشی معادل یا حتی بیشتر از مواد اولیه پیدا کنند و در عین حال، از بروز مشکلات زیستمحیطی ناشی از ورود این مواد به طبیعت جلوگیری نمایند.
زمینههای کاربردی صنعت بریکتسازی
تعدادی از صنایع که به طور گسترده از تکنولوژی بریکتسازی بهرهمند میشوند عبارتند از:
- آهن و فولاد: شامل آهن اسفنجی و غبارهای تولید شده در واحدهای احیای مستقیم و فولادسازی.
- مواد معدنی: نظیر زغالسنگ، کک، دولومیت، منگنز، فروآلیاژها، آلومینا و آهک.
- مواد شیمیایی: مانند سولفاتها، کربناتها، کلریدها، سیانیدها و برومیدها.
- کودهای شیمیایی کشاورزی.
- مواد شوینده و بهداشتی
این صنعت با فراهم کردن مسیرهایی برای بازیابی و استفاده از مواد جانبی و ایجاد ارزش افزوده میتواند به رونق و پایداری هر چه بیشتر صنایع کمک کند.