افزایش ارزش اقتصادی آهن اسفنجی با بریکت‌سازی سرد
“میزان نرمه همراه” و “درجه فلزی” دو ویژگی کلیدی آهن اسفنجی هستند که نقش بسزایی در ارزش اقتصادی آن دارند. “میزان نرمه” (سایز کمتر از 6mm) تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد، از جمله استحکام فشاری و نوع حمل و نقل. استانداردهای بین‌المللی تعیین می‌کنند که نرمه باید حداکثر 5 درصد وزنی باشد. در واحدهای احیای مستقیم ایران، معمولاً نرمه بیشتر از 10 درصد است که در برخی موارد به 20 تا 30 درصد نیز می‌رسد و این امر موجب افزایش هزینه‌های حمل و افت ارزش اقتصادی می‌شود.
از سوی دیگر، “درجه فلزی” به خصوص از آنجا که آهن فلزی به انرژی کمتری برای ذوب نیاز دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. آهن اکسیدی نیازمند انرژی بیشتری برای ذوب و بازیابی است. بنابراین، بهینه بودن درجه فلزی در فرآیند فولادسازی مزایای قابل توجهی دارد.
تحقیقات نشان می‌دهد که بریکت‌سازی سرد آهن اسفنجی، موجب افزایش 25 درصدی دانسیته و 60 درصدی مقاومت به اکسیداسیون این محصول در شرایط محیطی یکسان می‌شود. این بهبودها به معنای کاهش واکنش‌پذیری بریکت آهن اسفنجی (CBIC) نسبت به آهن اسفنجی است و می‌تواند خسارات ناشی از ذخیره‌سازی و حمل را کاهش دهد.
همچنین، حفظ بهتر درجه فلزی در حین حمل کمک می‌کند تا از افت شدید ارزش اقتصادی محصول جلوگیری شود. استحکام خردایش CBIC حداقل 5 برابر بیشتر از آهن اسفنجی است که نشان‌دهنده مقاومت بالاتر این محصول در برابر بارهای ضربه‌ای و سایشی حین حمل و ذخیره‌سازی است. این ویژگی منجر به کاهش میزان نرمه و غبار ایجاد شده می‌شود و بنابراین مشکلات فنی فرآیند فولادسازی و افت ارزش اقتصادی محصول را به حداقل می‌رساند.
2 Comments
1403/08/08 Time 13:14
مطالب سایتتون خیلی مفیده. اگر که امکانش هست مطالب کاربردی و صنعتی بیشتری منتشر کنین. ممنون
1403/08/08 Time 13:16
درود. ممنون از نگاه شما و صدالبته پیشنهادتون. حتما در پست های آتی موارد صنعتی بیشتری منتشر خواهیم کرد. موفق باشین.